Anatomi Ünite -1

Tarihsel Gelişim ve Önemli Şahsiyetler

Anatomi biliminin tarihçesi, M.Ö. 400’lü yıllarda, tıbbın babası olarak kabul edilen Hippocrates ile başlar. Yunanistan’da çalışmalar yaparak Kos Adası’nda ilk tıp okulunu açan Hippocrates, hekimlik andının da yaratıcısıdır. Bu dönemden günümüze kadar gelen bu yemin, tıp etiğinin temel taşlarından biridir.

Galen, hayvanlar üzerinde anatomik çalışmalar yaparak bilime önemli katkılarda bulunmuştur. Ayrıca, Leonardo Da Vinci’nin anatomik çizimleri, bu bilim dalının görsel olarak zenginleşmesine büyük katkı sağlamıştır. Aristotle ise insan bedenini diğer canlılarla karşılaştıran ve embriyolojik gelişim süreci üzerine çalışmalar yapan bir diğer önemli isimdir.

yüzyılda, “Anatominin Babası” olarak bilinen Andreas Vesalius, ‘De humani corporis fabrica’ isimli eseriyle bilim dünyasına önemli bir katkıda bulunmuştur. Türk tıp tarihinde ise, 18. yüzyıl başlarında Hekim Şanizade Ataullah Mehmet Efendi, ‘Mirat-ül Ebdan fi Teşrih-i Azaü-l İnsan’ isimli ilk anatomi ve tıp kitabını yazmıştır.

Anatomi Terimleri ve Vücut Sistemleri

Anatomi, vücudu ve vücudu oluşturan organları ve sistemleri şekilsel ve fonksiyonel olarak inceler. Bu inceleme, çeşitli terimler ve tanımlarla yapılır. Örneğin, “anterior” önü, “posterior” arkayı, “superior” üst kısmı, “inferior” alt kısmı ifade eder.

Vücudumuzdaki sistemler şu şekilde sınıflandırılabilir:

İntegumentum Sistemi: Deri ve eklerini içerir.
Hareket Sistemi: Kemik, eklem ve kasları inceler.
Dolaşım Sistemi: Kalp ve damarları kapsar.
Solunum Sistemi: Solunum yolları ve akciğeri içerir.
Sindirim Sistemi: Sindirim organları ve karaciğeri kapsar.
Boşaltım Sistemi: Böbrekler ve idrar yollarını içerir.
Üreme Sistemi: Üreme organlarını inceler.
Sinir Sistemi: Beyin, omurilik ve sinirleri kapsar.
Endokrin Sistem: Hormon salgılayan yapıları inceler.
Fasyal Sistem: Vücudu saran fasya yapısını inceler.
Hareket Terminolojisi
Anatomi, vücut hareketlerini de detaylı bir şekilde inceler. Fleksiyon ve ekstansiyon gibi hareketler, eklemler arasındaki açının değişimini ifade eder. Abduksiyon ve adduksiyon, eklem kollarının orta hattan uzaklaşması veya yaklaşmasıdır. Rotasyon, dönme hareketini; sirkumduksiyon ise daire çizme hareketini tanımlar.

Vücut Bölümleri

İnsan vücudu, baş, boyun, gövde, üst ekstremite ve alt ekstremite olmak üzere beş ana bölüme ayrılır. Her bir bölüm, kendi içinde daha detaylı alt bölümlere ayrılır. Örneğin, gövde; göğüs, karın, pelvis ve sırt bölümlerinden oluşur. Üst ekstremite, omuz kemeri, kol, önkol ve eli; alt ekstremite ise kalça kemeri, uyluk, bacak ve ayağı kapsar.

Sonuç

Anatomi, insan vücudunun yapısal ve işlevsel anlamda kapsamlı bir şekilde incelenmesini sağlar. Tarihsel gelişimi, önemli bilim insanları, vücut sistemleri, hareket terminolojisi ve vücut bölümleri, bu bilim dalının temel taşlarını oluşturur. Anatomi bilgisi, tıp ve sağlık bilimleri alanında temel bir öneme sahiptir ve bu bilgi, insan sağlığının anlaşılması ve iyileştirilmesinde kritik bir rol oynar