Auzef Birey Aileler Ve Sosyal Hizmet Ünite -2

Cevap : e) Güçlendirme Yaklaşımı baskı karşıtı bir uygulama değildir.

Bu soru, güçlendirme yaklaşımı (empowerment approach) ile ilgili doğru olmayan bilgiyi belirlemek üzerine kurulmuş. Güçlendirme yaklaşımı, bireylerin kendi hayatlarını kontrol etme yeteneklerini geliştirmelerini ve böylece daha güçlü ve yetenekli hissetmelerini teşvik eden bir kavramdır. Bu yaklaşımın farklı boyutları bulunmaktadır:

Kişisel Güç (a şıkkı): Bireyin kendi yaşamını, amaçlarını ve isteklerini yönlendirme yeteneği. Bu, bireyin kendini donanımlı ve yetenekli hissetmesi ile ilgilidir.
Kişilerarası Güç (b şıkkı): Bireylerin diğer insanlarla olan ilişkilerinin kalitesi ve bu ilişkilerin bireyin hayatına nasıl yansıdığı.
Sosyo-politik Güç (c şıkkı): Bireylerin toplumda ve politikada karar alma süreçlerine katılma yetenekleri ve kaynaklara eşit erişim.
d şıkkı, güçlendirme yaklaşımının genel amacını açıklamaktadır: bireylerin eleştirel düşünme yeteneklerini geliştirmeleri, baskıcı uygulamalara ve politikalara karşı durabilmeleri, kendilerine güvenmeleri ve kendi haklarını savunabilmeleri.

e şıkkı ise “Güçlendirme Yaklaşımı baskı karşıtı bir uygulama değildir” şeklinde bir ifade içeriyor. Bu ifade, diğer şıklarla karşılaştırıldığında güçlendirme yaklaşımının temel prensipleriyle çelişiyor. Güçlendirme yaklaşımı, baskıya karşı durma ve bireylerin kendilerini güçlü hissetmelerini sağlama üzerine kuruludur.

Bu nedenle, doğru olmayan bilgiyi içeren şık e şıkkıdır

Cevap : c) Bilişsel yapılandırma

Bu soruda, bilişsel çarpıtmalar ve onlara örnek olmayan bir durum hakkında bilgi isteniyor. Bilişsel çarpıtmalar, kişinin gerçeklikle uyumlu olmayan, mantıksız veya abartılı düşünceleridir. Genellikle negatif düşünme biçimleri olarak tanımlanırlar ve psikolojide yaygın olarak incelenirler. Sorudaki seçenekleri inceleyelim:

a) Felaketleştirme: Gerçekleşme ihtimali düşük olan olumsuz sonuçları abartılı bir şekilde düşünme. Bilişsel çarpıtma örneğidir.

b) Zihin okuma: Diğer insanların ne düşündüğünü, somut bir kanıt olmaksızın varsayma. Bilişsel çarpıtma örneğidir.

c) Bilişsel yapılandırma: Bu, bilişsel çarpıtmaların üstesinden gelmek için kullanılan bir terapi tekniğidir. Kişinin düşünce biçimini daha gerçekçi ve sağlıklı bir hale getirmeyi amaçlar. Bu nedenle, bilişsel çarpıtmaların bir örneği değildir.

d) Aşırı genelleme: Tek bir olumsuz olaydan yola çıkarak genel olumsuz sonuçlar çıkarma. Bilişsel çarpıtma örneğidir.

e) İkili (ya hep ya hiç biçiminde) düşünme: Durumları sadece iki uç noktada, genellikle olumlu ya da olumsuz olarak değerlendirme. Bilişsel çarpıtma örneğidir.

Bu açıklamalar ışığında, doğru cevap “c) Bilişsel yapılandırma” olacaktır, çünkü bu, bilişsel çarpıtmaların bir örneği değil, bunlarla başa çıkmak için kullanılan bir tekniktir.

Cevap : e) Ekonomik olarak destekleme

Sosyal hizmette birey ve ailelerle yapılan müdahalelerin belirli aşamaları vardır. Bu aşamalar genellikle tanışma/bağlantı kurma, ön değerlendirme, planlama ve uygulama gibi adımlardan oluşur. Ancak bu seçenekler arasında, “e) Ekonomik olarak destekleme” seçeneği, birey ve ailelerle sosyal hizmet müdahalesinin tipik aşamalarından biri olarak kabul edilmez. Ekonomik destek, genellikle müdahalenin bir parçası olabilir, ancak bu, müdahale sürecinin kendisi değil, destekleyici bir unsurdur. Bu nedenle doğru yanıt “e” seçeneğidir.

Cevap : a) Psikososyal değişim

Bu soru, sosyal hizmetin bireyle ilgili üç ana odağından birine işaret ediyor. Seçenekler arasında, “a) Psikososyal değişim” bireyle ilgili sosyal hizmetin temel odaklarından biridir. Psikososyal değişim, bireyin psikolojik ve sosyal boyutları arasındaki etkileşimi ele alır ve bireyin bu iki alanda yaşadığı sorunları çözme ya da iyileştirme sürecine odaklanır. Bu nedenle, sorunun cevabı “a) Psikososyal değişim”dir. Diğer seçenekler, bireyle doğrudan ilişkili olmayan veya sosyal hizmetin daha geniş alanlarına ait kavramlardır.

Cevap : c) Görev odaklı yaklaşım

Cevap : d) Satir, özsaydıdan daha çok kişilerarası iletişimi önemsemiştir.

Bu soru, Yaşantısal (İnsancıl) aile kuramı hakkında bilgi sahibi olmanızı test ediyor. Bu kuram, insan odaklı bir yaklaşımı temel alır ve aile danışmanlığı alanında önemli bir yer tutar. Seçenekleri inceleyelim:

a) Yaşantısal aile danışmanlarına göre sağlıklı aile, üyelerinin sağlıklı gelişim ve yaşantılarını destekleyen ailelerdir. – Bu ifade, Yaşantısal aile kuramının temel prensiplerinden biridir ve doğrudur.

b) Bilişsel ve davranışsal süreçler kadar duygular da önemsenmelidir. – Yaşantısal aile kuramı, bireylerin duygusal deneyimlerine önem verir, bu yüzden bu seçenek de doğru.

c) Ailede sorunlar; duyguların bastırılması, dürtülerin bastırılması, yetersiz farkındalık, savunma mekanizmalarının fazla kullanılması ve duygusal iletişimin kötü olması nedeniyle ortaya çıkarlar. – Bu ifade de Yaşantısal aile kuramının vurguladığı unsurları içerir ve doğru.

d) Satir, özsaydıdan daha çok kişilerarası iletişimi önemsemiştir. – Virginia Satir, aile terapisi alanında öncü bir isimdir ve çalışmalarında kişilerarası iletişim ve aile dinamiklerine büyük önem vermiştir. Ancak, Satir aynı zamanda bireylerin özsaygısının geliştirilmesine de büyük önem vermiştir. Bu nedenle, bu ifade yanıltıcı olabilir.

e) Satir’in geliştirdiği modelde, aile üyelerinin özsaygılarının geliştirilmesi suretiyle aile içi ilişkilerde ve ailenin yapı ve işleyişinde değişimler gerçekleştirilmesi hedeflenir. – Bu ifade, Satir’in aile terapisi yaklaşımının temel bir parçasıdır ve doğrudur.

Bu bağlamda, en yanıltıcı veya en az doğru olan seçenek “d” seçeneği gibi görünmektedir, çünkü bu ifade Satir’in yaklaşımını tam olarak yansıtmamaktadır. Satir, hem özsaygıyı hem de kişilerarası iletişimi önemsemiştir. Ancak, bu sorunun kesin cevabını belirlemek için Yaşantısal aile kuramı ve Virginia Satir’in çalışmaları hakkında daha detaylı bilgiye ihtiyaç vardır.

Cevap : d) Odipus kompleksi, kız çocuklarının babalarına duydukları sevgi nedeniyle annelerini rakip olarak görmeleri ve kıskanmalarıdır.

Psikanalitik kuramla ilgili olarak d şıkkı yanlıştır. Psikanalitik teoride, Odipus kompleksi, erkek çocukların annelerine duydukları romantik duygular ve babalarını rakip olarak görmeleri ile ilişkilendirilir. Kız çocukları için ise benzer bir süreç Electra kompleksi olarak adlandırılır ve bu, kız çocuklarının babalarına karşı geliştirdikleri duyguları ve annelerini rakip olarak görmeleri ile ilgilidir. Dolayısıyla, “d) Odipus kompleksi, kız çocuklarının babalarına duydukları sevgi nedeniyle annelerini rakip olarak görmeleri ve kıskanmalarıdır.” ifadesi yanlıştır

Cevap : b) Yapısal aile kuramı

Salvador Minuchin ve arkadaşları tarafından geliştirilen aile kuramı, “b) Yapısal aile kuramı”dır. Yapısal aile terapisi, aile üyeleri arasındaki etkileşimleri ve ilişkileri anlamak için ailenin yapısına odaklanır. Bu yaklaşım, ailenin üyeler arasındaki sınırlar, roller, kurallar ve alt sistemler gibi yapısal özelliklerine önem verir. Minuchin, aile içi ilişkilerin sağlıklı bir şekilde işlemesi için bu yapısal özelliklerin uygun şekilde organize edilmesi gerektiğine inanıyordu. Bu terapi, aile içi etkileşimleri yeniden yapılandırarak bireylerin ve ailenin daha sağlıklı işlev görmesini amaçlar.

Cevap : a) Sistem, parçalarının toplamından daha fazlası değildir.

Bu soru, “sistem yaklaşımı” ile ilgili temel varsayımları sıralamakta ve hangisinin bu yaklaşımın temel varsayımlarından olmadığını sormaktadır. Her bir seçeneği inceleyelim:

a) Sistem, parçalarının toplamından daha fazlası değildir. – Bu ifade, sistem teorisinin temel prensiplerinden biri olan “bütünsellik” ilkesiyle çelişir. Genellikle sistem yaklaşımı, bir sistemin yalnızca parçalarının toplamı değil, bu parçaların birbiriyle olan etkileşimlerinden ortaya çıkan bir bütün olduğunu vurgular.

b) Sistemin parçaları birbirleri ile bağlantılı ve karşılıklı bağımlıdır. – Bu ifade, sistem yaklaşımının temel bir varsayımıdır. Sistemlerdeki elemanlar arasında karşılıklı bağlantılar ve bağımlılıklar bulunur.

c) Bir sistem doğrudan ya da dolaylı olacak şekilde diğer sistemlerden etkilenir. – Bu da sistem yaklaşımının temel bir prensibidir. Sistemler, çevrelerindeki diğer sistemlerle etkileşim halindedir.

d) Bütün sistemlerin sınırları vardır. – Sistemler genellikle belirli sınırlar içinde tanımlanır ve bu sınırlar, sistemin diğer sistemlerden nasıl ayrıldığını belirler. Bu da temel bir sistem yaklaşımı prensibidir.

e) Tüm sistemler, dengede olmaya ve sabit durumu korumaya gereksinim duyar – Sistemler genellikle belirli bir denge durumunu korumaya çalışır, ancak bu her sistem için zorunlu bir durum değildir. Bazı sistemler sürekli değişim ve evrim içinde olabilir.

Bu seçenekler arasında, a) Sistem, parçalarının toplamından daha fazlası değildir, sistemin bütünsel doğasını inkar eden ve sistem yaklaşımının temel varsayımlarından olmayan ifadedir. Sistem yaklaşımı, tam tersine, bir sistemin parçalarının toplamından daha fazla olduğunu ve bu parçaların etkileşimlerinin önemli olduğunu vurgular

Cevap : b) Denge

Bu soru, “sistem yaklaşımı”nın temel kavramlarından birine odaklanıyor. Sistem yaklaşımı, bir organizasyonu veya sistemi, birbirine bağlı ve etkileşim içinde olan parçaları ile bir bütün olarak ele alır. Bu yaklaşımda, bütünün parçalardan daha fazlası olduğu ve parçalar arasındaki ilişkilerin önemli olduğu vurgulanır. Şimdi verilen seçenekleri inceleyelim:

a) Somutlaştırma: Genellikle bir fikri veya soyut bir kavramı fiziksel veya somut bir forma dönüştürmek anlamına gelir. Sistem yaklaşımıyla doğrudan bir ilişkisi yoktur.

b) Denge: Sistemler genellikle dinamik bir denge durumuna ulaşmaya çalışır. Sistemlerdeki değişiklikler, diğer parçalar üzerinde etkiler yaratır ve sistem genellikle bir denge durumuna geri dönmeye çalışır. Bu, sistem yaklaşımının temel bir kavramıdır.

c) Özdeşim: Genellikle bireylerin kendilerini bir grupla veya idealle özdeşleştirmesi anlamına gelir. Bu, sistem yaklaşımının doğrudan bir parçası değildir.

d) Güç: Bir sistemin veya onun parçalarının birbirleri üzerindeki etkisini ifade edebilir. Sistem yaklaşımında güç dinamikleri önemli olabilir, ancak bu genellikle temel bir kavram olarak kabul edilmez.

e) Görev: Her sistemin veya alt sistemin belirli görevleri veya işlevleri vardır. Ancak, bu sistem yaklaşımının temel bir kavramı olarak kabul edilmez, daha çok işlevsel yaklaşımla ilişkilidir.

Bu bağlamda, en uygun seçenek “b) Denge”dir, çünkü sistem yaklaşımı genellikle sistemlerin nasıl bir denge durumuna ulaştığını ve bu dengeyi nasıl koruduğunu incelemekle ilgilidir.